Villatal

WILLEM FLOKKUR A fćrdigreduceret mindre skćrpet

Vegna viđlođandi gróusagna utan ritstjórnargangsins á Fornleifi um ađ Vilhjálmarnir í fjölskyldu sendisveins Fornleifssafns séu úr Árnessýslu, skal slíkt slúđur hér međ kveđiđ niđur fyrir fullt og allt. Menn verđa ađ fara ađeins lengra međ ćttfćrsluna en austur fyrir fjall.

Ekki má skilja ţetta ţannig, ađ sendisveininn hafi eitthvađ á móti ţví ađ vera úr Árnessýslu. Nei, svei mér ţá, nei, en hann langar ţó ekki til ađ menn haldi ađ hann sé skyldleikarćktađur eins og ritstjórinn.

Hér verđa kynntir til sögunnar nokkur ađeins föngulegri menn en konungur sá sem greint var frá í fćrslunni hér á Fornleifi um daginn. Reyndar bera allir karlarnir sem sagt verđur frá hér há-konunglegt og keisaralegt nafn. Vilhjálmur heiti ég og fađir minn hét ţađ líka, ţó hann hafi upphaflega heitiđ Willem. Afar mínir voru báđir ađ fyrsta nafni Willem og Vilhelm á Íslandi (sem ég hef skrifađ um hérhér og hér) og langafi minn var einnig Willem. Ég telst ţví vera Vilhjálmur 4. í minni fjölskyldu og geri ađrir betur. Fáar fjölskyldur eiga eins marga Villimenn.

Willem Izak mindre

Willem I

Fyrstur Vilhjálmanna var langafi minn í Hollandi. Ţegar fađir hans fćddist var Willem Frederick 1 Hollandskonungur (1772-1843) viđ völd. Hann var krýndur  konungur Niđurlanda áriđ 1815 (ţmt Belgíu fram til 1830) og stórhertogi af Lúxemborg). Áđur, eđa frá 1813 til 1815 hafđi hann stjórnađ ţví sem skilgreint var sem Furstadćmiđ Hollandi (sem varađi í ađeins tvö ár eftir Bonapartekonungana tvo). Bar hann ţá nafniđ Willem VI Frederick.

Fjölskylda mín var svo ţakklát borgararéttindum, sem Willem I veitti ţeim, ađ nú skyldu allir heita Willem eđa Frederick, ađ minnsta kosti sem annađ nafn. Eitt af ţví fáa sem ég veit um Willem Izäk er ađ amma hans var frá Livorno á Ítalíu og var hann ţví mjög rómantískur, dramatískur og skapstór. Hann rak trésmíđaverkstćđi sem sérhćfđi sig í dyrabúnađi, hurđum og ţiljum, m.a. í opinberar byggingar í Amsterdam. Hann var međ verkstćđi sín í Amsterdam, en ađallega í Dordrecht, ţar sem vinnuafliđ var ódýrt. Ekki held ég ađ hann hafi sjálfur veriđ trésmiđur, en hurđir ţćr sem verksmiđja hans framleiddi voru sumar mjög veglegar og á stundum útskornar af listamönnum og síđan ţykkt lakkađar. Ţćr má enn sjá í gamla ráđhúsinu í Amsterdam og í hráefniskauphöllinni Beurs van Berlage (sem ber nafn arkitektsins H.P. Berlage). Ég veit afar lítiđ um karlinn, annađ en ađ amma mín var lítt hrifinn af honum og kallađi hann dachshundinn (langhundinn) ţótt lágur vćri hann í loftinu - hún átti víst viđ andlitsdrćttina.

Fađir minn man eftir afa sínum er fjölskyldan kom saman og bar Vilhjálmur fyrsti ţá alltaf háan hatt um hátíđir. Pabbi sagđi ađ skeggiđ á honum hafđi stungiđ eins og kaktus ţegar hann kyssti hann á kinnina. Svo ekki hefur karlinn veriđ allvondur ef hann var góđur viđ börn. Ég skođađi stoltur nokkrar hurđir hans hér um áriđ, ţegar mér var bođiđ ađ flytja svokallađan Capita Selecta fyrirlestur viđ Fornleifadeild Háskólans í Amsterdam, sem ţá var til húsa viđ Singel.

IMG_20200814_0005 b

Willem II

Sonur hans og nafni fór ađrar brautir og skráđi sig í hollenska herinn, ţó fađir hans vildi ađ hann héldi áfram hurđaframleiđslunni. Hann var í verkfrćđisveit hersins. Efst er mynd af honum (međ háa hattinn) međ liđi sínu rétt eftir fyrri heimsstyrjöld. Ţađ var stíll yfir karli.

Fađir minn og hann voru harla ólíkar týpur. Hermađurinn var fyrir aga og nákvćmni og fađir minn greindi mér frá ţví ađ hann hefđi vikulega tekiđ alla skó og gljápússađ ţá og rađađ ţeim međfram veggnum í forstofunni. Síđar varđ hann starfsmađur í landvinningadeild innanríkisráđuneytis Hollands í den Haag, fram til 1941/42. Hann var landmćlingamađur ađ mennt og verksviđ hans í ráđuneytinu var umsjón međ landuppbyggingu í IJsslemeer (nánar tiltekiđ ţví svćđi sem heitir Nordoostpolder). Hann var einnig mjög gefinn fyrir fleiri kvenmannshendur en ţćr tvćr sem venjulega eru í bođi fyrir góđa menn; Hann lét sér víst ekki nćgja konu ţá sem hann kvćntist. Ţannig var ţađ einnig međ einn bróđur hans, sem ađ sögn átti konur í ţremur heimsálfum, m.a. í Indónesíu. Ég ţarf víst ađ fara ađ finna frćndur mína í austurálfu.

d_bloggi_afi_i_gar_i2

Afi minn í garđi sínum í den Haag áriđ 1940.

Willem III IMG_20200814_0004 b

Ţriđji Vilhjálmurinnn, fađir minn, bjó fyrstu ćviár sín alveg á horninu viđ Waterlooplein, ţar sem nú er óperuhús Amsterdam en ţar sem áđur var Holdsveikradíki (Leprosengracht). Ţegar nýja óperan (Stopera) var byggđ hafđi pabbi á orđi ađ hann hefđi fćđst á sviđinu í óperunni. Skömm var ţví ađ ţví ađ hann söng aldrei og var vitalaglaus.

Fađir minn ţótti ekki neinn fyrirtaksnemandi í skóla og frekar dreyminn og listrćnn ađ ţví er sagt var. Vilhjálmur embćttismađur átti ţađ til ađ vera mćttur utan viđ skóla föđur míns til ađ skođa einkunnabók sonar síns. Sú árátta, ađ hafa gífurlega "ambisjón" fyrir hönd barna sinna er mjög óholl hegđun gagnvart börnum. Fađir minn hjólađi í hrađi frá skólanum og umhverfis alla borgina til ađ koma í veg fyrir ađ hitta á föđur sinn og einkunnarbókarkontroll hans. Ţađ segir sig ţví sjálft ađ fađir minn burstađi sjaldan skóna sína og hafđi ekki hina ströngu sýn á lífsformunum og fađir hans hafđi haft. Ţađ var líkast til ein af skýringunum á ţví ađ engin bönd, heldur ekki axlabönd, heldu honum ţegar hann komst í stríđsterturnar og allan góđa matinn á Íslandi. Hér eru nokkrar myndir af pabba 4 ára (fyrir ofan), 14 ára fyrir stríđ, og um tvítugt eftir stríđ.

Wim

IMG_20200814_0006 b

Vilhjálmur IV

IMG_8178 b

Ađ lokum eru tvćr myndir af síbreytilegum ásjónum ástsćls yfirsendisveins og ritstjóra Fornleifs, Vilhjálms bastarđs IV, einrćđisherra málgagnsins Fornleifs. Hann ţótti afar ljúfur drengur í ćsku - en ţađ varađi nú ekki lengi og versnar enn.

Hér er hann svo áratug síđar, orđinn kommúnisti og greinilega ađ sleppa sér í skopstćlingu á borgaralegum Travolta-glímuskjálfta án ţess ađ vera á nokkru sterku nema kannski Prins Póló og Ţjóđviljanum. Eins og sjá má, fyrir meira en fjórum áratugum síđan, fór ţetta allt á verri veginn. Ekki er vert ađ rćđa framhaldiđ.

IMG_8205 b

Takiđ eftir blendingsţróttinum í ţessum sauđ

Ég tók mér hlé á ţessu hugmyndaleysi fjölskyldunnar ţar sem kónganöfunum er klínt á drengi sem ţökk fyrir eitthvađ sem sjálfsagt má ţykja. Sonur minn er ţví ekki neinn Villi, ţótt William, Vilhelm og álíka pjátursnöfn séu mjög í tísku í Danaveldi um ţessar mundir. Ruben, en ţađ heitir hann, ţakkar sínu sćla fyrir ţađ. En ţađ kom nýr Villi (Vilhelm) í fjölskylduna fyrir 10 árum síđan, No 5, og ég treysti víkingunum Villa eđa Valla bróđur hans til ađ halda ţessari konunglegu hefđ í heiđri eđa einfaldlega ađ láta strákana sína heita í höfuđiđ á sendisveini Fornleifs í stađ einhvers díkjakonungs.

Kannski skrifa ég um konur fjölskyldunnar seinna. Ţćr voru, og eru, í raun miklu merkilegri en karlpeningurinn, en ţađ er svo erfitt ađ segja frá slíku og viđurkenna ţađ.


Bloggfćrslur 2. september 2020

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband