Nathan og fressið

 

Allir Íslendingar, sem eiga feitlagin börn og ófríð, þekkja Cocoa Puffs, amerískt ruslfæði sem hellt hefur verið í kok íslenskra barna áratugum saman, tannlæknum og útfararstjórum til mestrar ánægju.

Hitt vita þó fæstir, að fyrirtækið sem flytur þetta ómeti inn og kallar það morgunmat, ber gamalt og rótgróið nafn í íslenskri verslunarsögu: Nathan & Olsen. Þótt Olsen og Nathan séu fyrir löngu komnir undir græna torfu heitir fyrirtækið nú http://www.nathan.is/ á veraldarvefnum.

 

Frits Heymann Nathan á sokkabandsárum sínum

Nathan sá er ljær þessari heildsölu nafn sitt, án þess að geta gert að því, var danskur gyðingur, Frits Heymann Nathan að nafni. Hann verslaði á Íslandi í byrjun 20. aldar og stofnaði að lokum verslun með Olsen, sem hét fullu nafni Carl Olsen. Ég hef skrifað um Nathan hér, en hann var m.a. faðir Ove Nathans kjarneðlisfræðing, sem ég heimsótti eitt sinn á Niels Bohr-stofnuninni til að fá upplýsingar um föður hans, sem dó þegar Ove var tiltölulega ungur. Ove Nathan vissi því svo að segja ekkert um afrek föður síns á Íslandi. Á fjórða áratugnum fór Frits út i kókosbolluframleiðslu (flødeboller og negerkys) í Kaupmannahöfn og hafði ofan af fyrir fjölskyldu sinni með því, því Danir hafa alltaf borðað meira af slíku kremmeti og engu minna en matargötin á Íslandi.

Nathan hafði skopskyn gott. Eitt sinn, er hann var enn á Íslandi, langaði hann eða konu hans unga í kött og hann lét prenta fyrir sig fregnmiðann sem myndin efst er af. Nathan var tilbúinn að greiða heilar 10 kr. út í hönd fyrir heilbrigðan, þrílitan fresskött sem ekki var blá- eða gráleitur og allra síst málaður. Ég hef spurt afkomendur Nathans, hvor til væri mynd af þessum ketti, en þeir töldu svo ekki vera.

Ég skrifaði fyrir nokkrum árum grein um Nathan og köttinn ómálaða fyrir  tímaritið Rambam, sem ég ritstýrði hér í Danmörku um tíma. Sýnið nú menningalega tilburði og lesið dönskuna, því ég nenni ekki að snúa öllu því sem ég skrifaði þá yfir á íslensku.

Fregnmiðinn hans Nathans, þar sem hann lýsti eftir hentugum ketti, er varðveittur á Borgarskjalasafni Reykjavíkur, þar sem ég rakst eitt sinn á hann, þar sem hann hékk innrammaður á bakstigagangi.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 6.10.2012 kl. 17:17]

Jamm það er líka borin von að hann hafi getað fengið þrílitan fress, því þeir geta aldrei orðið nema tvílitir, aftur á móti geta læður verið þrílitar.  Svona útúrdúr frá efninu.

[FORNLEIFUR, 6.10.2012 kl. 17:58]

Mjáhá!

Kannski hefur Nathan bara látið sér nægja lesbíska læðu, eða þá verið að kanna kattarkunnáttu Íslendinga.

Ég er mikill kattarmaður og við fáum í heimsókn hálfblindan og gigtveikan fress, sem áður bjó hér í næstu götu en flutti fyrir 10 árum 2 kílómetra í burtu. Hann kemur nokkrum sinnum á ári í heimsókn og er nú nýbúinn að vera í 3 daga og var sóttur í dag af "föður" sínum, en foreldrar hans vita  hvar hann er, ef hans hefur verið saknað í einhvern tíma. Gestur okkar er rauðbröndóttur.

Reyndar hef ég, Ásthildur, lesið að þrílitir fresskettir séu til, en þeir geta ekki fengið afkæmi.

Kannski fékk Nathan aldrei óskaköttinn sinn.

[FORNLEIFUR, 6.10.2012 kl. 18:01]

Kannski veit Mali hans Sigga Þórs Guðjónssonar þetta? Kannski er hann kominn af ketti Nathans, og á í endalausu stríð við músalimi og friðardúfur?

[FORNLEIFUR, 6.10.2012 kl. 18:09]

Einn fyrir Mala

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 6.10.2012 kl. 18:37]

Hahahaha frábært.  Já sem betur fer höfum við alltar þessar undantekningar frá reglunni. Þessi mynd er yndisleg, en brýtur hún ekki í báta við gyðingdóminn, svona svipað og myndir af múhamed

[Sigurður Þór Guðjónsson, 7.10.2012 kl. 01:48]

Mali er yfir sig móðgaður yfir því að vera hafður hér hálfpartinn eða alpartinn að háði og spotti og sagður vera kominn af ketti þessa Satans eða hvað hann nú eiginlega heitir.  

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.10.2012 kl. 02:06]

Jamm lífið er vanþakklæti út í gegn... eða þannig.

[FORNLEIFUR, 7.10.2012 kl. 04:19]

Ertu þegar búinn að reka Mala í sunnudagsskólann, Sigurður Þór? Óskaðu honum gleðilegs árs frá mér því í dagatali Mala Katzenellensohns er árið 5773 nýlega í garð gengið.

Allir vita að þessi fornegypsku villidýr tóku gyðingdóm í stórum stíl er þeir flýðu með rottuföngurum faraós til Rómar, með smástoppi í landi Kanans. Hafa þeir haldið trúnni síðan, sérstaklega þessir svörtu og hvítu. 

Hvað heldur þú að Mali sé að gera þegar hann malar? Já, hann fer með bænirnar sínar.

Kattahatur er eins og þú veist álíka fár og gyðingahatur. Verið er að kenna lífverum um eitthvað sem þær ómögulega geta hafa gert. Alltaf verið að tala illa um þá. Ef sumar kerlingar í Vesturbænum hefðu ekki ketti til að hata, gæti maður bara orðið hræddur um upp á hverju þær tækju að hata í staðinn.

Ásthildur Cesil, engar myndir móðga gyðingafólk, ekki einu sinni þótt vitlaust fólk haldi að kettirnir þeirra séu messías. En annars tel ég að fólk sem finnur hjá sér þörf til að teikna Múhameð, ætti frekar að teikna skrípóketti, því kisur eru svakalega hársárar og einnig þeir sem þær hafa matarást á. Hver einasti sófi í heiminum yrði rifinn í tætlur...

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.10.2012 kl. 11:51]

Eins gott að það er ekki mikið um skrípóteikningar af kisum.  Vil helst ekki missa sófan minn.