Brotin bein

Kirkja sú sem nú stendur í Breiðuvík í satanískum præríustíl húsameistara ríkisins var vígð árið 1964. Hún er því næst nýbygging þótt ljót sé. Vona ég að ég móðgi ekki neinn með því að segja sannleikann. Líklega hefur litla kirkjan frá 1824 (sjá mynd) sem stóð í suðurhluta kirkjugarðsins nokkuð norður af hinu alræmda vistheimili í Breiðuvík þótt of lítil til að berja Drottins orði inn undir höfuðskelina á afvegaleiddum og einskisverðum drengjum sem sendir voru í Breiðvík til að hægt væri að brjóta þá gjörsamlega niður.

Beinin, sem hótelstýran á Hótel Breiðuvík finnur við hið minnsta pot, eru vart úr börðum drengjum, þótt margt hafi verið barið í Breiðuvík, en lemstruð eru þau nokkuð. Árið 1431 vígði Jón Gerreksson bænhús í Breiðuvík, og grunar Gvend, að það sé kannski undir hótelinu að hluta til. Allir muna hvað kom fyrir hinn danska biskup.

Beinin, sem gætu verið úr miðaldagrafreit við bænhúsið, eða jafnvel eldri, eru því fornminjar. Má furða sig yfir árvekni "fornleifastofu" þeirrar sem skoðaði þau árið 1999 eða 2000, eftir að tilkynning hafði borist til Reykjavíkur um beinafund í Breiðuvík árið 1912. Mér líkar alltaf skjót vinnubrögð. Í árvekni og röggsemi kollega minna gleymdist þó að upplýsa, að beinin eiga að fara á Þjóðminjasafnið, nema að annað sé ákveðið.

En þrátt fyrir brotin bein og brotnar sálir er fallegt þarna vestast í Evrópu. Ég hef aðeins einu sinni komið í Breiðuvík í roki og rigningu, en þekki aðra sem ekki langar þangað aftur. Skil ek það vel.

Hvaða tannkrem notaði hann?