Chag Sameach Pesach

With this Magic Lantern Slide from around 1900, which I recently bought from an antiques´ dealer in London, I wish all my Jewish friends Chag Sameach Pesach and wish we all will be Next Year in Jerusalem.

This photo was well known in the very beginning of the 20th century, and can be found in several later publications. The slide I bought is marked as P.P. 22, Jews´ wailing place and is from a slide series with 65 motifs from the Holy Land. Notice that the women and men were praying together at that time. 

A hand-coloured slide with the same photograph and below a clearer print

There are no preserved source-references to the "Western Wall" of the enclosure around the temple until 1546, and probably not before a huge earthquake that year hit the region. The Western Wall of the temple enclosure appeared again when clearance of rubble from fallen houses and structures was undertaken after the quake. The different faces of the wall date from different eras, of which the oldest is from the time of the Second Temple 515 BCE - 70 CE. The bottom stone row at the plaza today is some two metres above the base of the original wall.

The name "wailing wall" is a Christian derogatory invention, which bases on a misunderstanding. People pray at the Hakotel if no one shouldn´t have noticed yet.

To complete this semi-scholarly Passover message and photo-archaeological excavation, here is another photograph, a print from ca. 1870-80. This is the oldest known photo of the Western Wall shot by French photographer Félix Bonfils. Look at how the daveners lean up against the wall as if they are listening to it, in the same manner you often see Polish Jews davening in 19th century paintings. The daveners (pray´ers) on this photo, like the ones on my magic lantern slide, were standing on a surface, which was two metres / two rows of stones above the present surface in front of the Western wall.

I have coloured two of the stones in Félix Bonfils photograph from 1870-80 green, as well as the the same stones in a photograph that my son Ruben shot at the wall on 18 February 2018. The daveners on my magic lantern slide are standing at the very same spot. The ca 2 meter lowering of the surface and the initial creation of the HaKotel plaza took place quicly after 1967, when the area again became a part of a Jewish State.

Ljósmynd Ruben Bang Vilhálmsson

Everything is subject to change - or as Bob puts it - The Times they are a changin´.

Athugasemdir

[Árni Matthíasson , 29.3.2018 kl. 09:06]

Forvitnilegt að vanda Vilhjálmur. Í framhaldinu: tvennt sem mig langar að spyrja þig um:

Í Fálkanum í október 1928 segir svo: „Grátmúrinn í Jerúsalem, þar sem Gyðingar biðjast fyrir á hátíðisdögum sínum. Síðan Gyðingar fóru að flytjast til Jerúsalem aftur er múrinn orðinn of stuttur og er því í ráði að lengja hann.“ Á myndinni sem þar birtist sést að þar er einmitt fjöldi kvenna að biðjast fyrir. Hvenær varð það svo að konum varð óheimild að biðjast fyrir við múrinn.

Hitt var þetta: „Grátmúrinn“ hefur verið notað hér á landi og er náttúrlega jafn niðrandi og wailing wall uppá ensku. Er til annað orð og betra á íslensku yfir múrinn? Kannski bænamúrinn?

[Árni Matthíasson , 29.3.2018 kl. 09:07]

Kannski rétt að taka fram að „ eru fremsri gæsalappir og “ þær aftari. 

[FORNLEIFUR, 31.3.2018 kl. 16:58]

Sá spurningu þína fyrst nú Árni. Múrinn var "lengdur" til suðurs, með því að fjarlægja síðari tíma byggingar. Hann var lengdur meir árið 1968, Nú er aðeins hægt að dýpka hann, því mér skilst að enn séu veggjalög dýpri en þau sem sjáanleg eru. Ég tel næsta öruggt að konum hafi verið úthýst þarna við nyrðri og lengri hlutann strax eftir Sex daga stríðið. Nú hafa blessaðar konurnar fengið sér svæði, og við Robinson bogann er komið svæði (pallur) fyrir bæði kynin. Það tók langan tíma og baráttu. Karlaveldið getur ekki haldið í alla sína "landvinninga".