Meistaraskip Marzynskis

Fyrir tveimur árum síðan andaðist í Póllandi merkur kvikmyndagerðarmaður, Marian Marzynski (1937-2023). 

Árið 1970 kom hann sem flóttamaður til Danmerkur ásamt hundruðum annarra gyðinga sem Gomulka-stjórnin flæmdi úr landi. Þá fóru pólskir kommar að stunda ógeðslegt gyðingahatur og -ofsóknir, fengið að láni frá Palestínumönnum og nasistum, til að beina sjónum Pólverja frá gríðarlegum vandamálum heima fyrir, sem voru ólýsanlega mörg - enda kommúnisminn oftast nær léleg lausn flestra mannlegra vandamála.

En eins og sumir íslenskir stjórnmálamenn vita, þá er gott að beina sjónum sínum að gyðingum og að hata þá, til að leiða athygli frá nærtækari vandamálum heima fyrir. Slík illmennska er í dag stunduð á fullu af mörgum íslenskum stjórnmálamanninum og reyndar víðar um heim.

Hér fyrir ofan getið þið horft á heimildamynd Marzynski um flóttamannaskipið, St. Lawrence (II), sem upphaflega var kanadískur fljótabátur og hótelskip sem bar nafnið SS Tadoussac. Skipið fékk nafnbreytinguu í St. Lawrence, þegar eldra fljótabát með því nafni hjá sama skipafélagi var lagt. St. Lawrence hinn síðari var dreginn frá Montreal yfir Atlantsála árið 1965 og átti að fara með hann í brotajárn í Belgíu, en var hann þá skyndilega seldur að mestu óbreyttur til Husum Skibsværft í Danmörku árið 1966.

Þegar gyðingar tóku að flýja frá Póllandi með ásökunum á hendur sér um að þeir væru kapítalistasvín og njósnarar, var pramminn keyptur til Kaupmannahafnar til að hýsa gyðingana sem voru flæmdir burtu frá Kommúnista-Póllandi, aumu, kaþólsku landi sem í dag er að snúast í fasista-Pólland með blessun ESB og jafnvel páfans í Róm.

Vinur minn góður, Jerzy Bergman, var á meðal flóttafólksins, og varð fyrstur til að þora að ræða við Marian bak við linsuna. Ég skrifaði, reyndar miklu síðar, um ljósmyndarann Jerzy Bergman, í tímaritið Rambam, menningartímarit gyðinga í Danmörku, sem ég ritstýrði í rúm tvö ár, (sjá grein mína hér eða hér).

Einnig er í þessum frábæra heimildaþætti Marian Marzynskis rætt við Janínu Katz, sem þorði að segja skoðanir sína. Var hún að því virðist minna taugastrekkt en Jerzy Bergman, en ég er ekki viss. Ég kynntist Janinu nokkuð vel fáeinum árum áður en hún dó. Janína var ein af þessum mörgu fluggáfuðu konum sem ekki fékk að njóta sín nægilega, bara vegna þess að hún var kona, og sérstaklega ekki í smámunasálar-Danmörku, þar sem meðalmennska, karlremba og þjóðremba voru stærstar allra dyggða og eru jafnvel enn - en rosalegri kvenrembu hefur verið bætt við - ekki ósvipað því sem gerst hefur á Íslandi.

Frá Grikklandi til Dubai ...

Fyrir Íslendinga, sem hafa venjulega meiri áhuga á skipum og arabadrengjum í á úlföldum í eyðimerkursandi en hröktum gyðingum, má hér í lokin nefna að hið góða skip St. Lawrence var, eftir að lífi þess sem flóttamannabúðum fyrir um 500 pólska gyðinga lauk, búgsað til Túnsbergs í Noregi. Þaðan var skipið selt til Grikklands, þar sem því var breytt í fljótandi lúxushótel sem dregið var gegnum Súesskurð í águst 1975, og landfest í Dubai. Skipið var í nokkur ár hótel, hóruhús, veitingastaður og verslunarmiðstöð. Árið 1981 var skipið dregið á land og lauk starfsævinni í sólbaði í heitum eyðimerkursandinum, þaðan sem leifar þess voru síðar hirtar og siglt með þær í togi til Indlands til bræðslustöðva hinna eilífu fleyja við ósa Ganges.

Dönsku löggunni var fyrirskipað af dönskum stjórnmálamönnum, að hafa gott eftirlit með gyðingunum sem hraktir voru frá Póllandi til Danmerkur og til annarra landa með ásökunum um glæpi. Margir danskir kommúnistar og sósíalistar svínuðu flóttamennina til.