Tilgátuhús með þakpappa

 

Við höfum fengið að vita að „Þorláksbúð", sú sem verið er að reisa ofan á friðlýstum fornleifum í Skálholti, sé tilgátuhús, það er að segja tilgáta um hvernig hús var reist og leit út fyrr á öldum.

Myndin hér að ofan er sögð sýna smíði „tilgátuhússins" á lokasprettinum. Þakið, sem er verið að ganga frá, á þó ekkert skylt við þök á húsum á fyrri öldum á Íslandi. Ég er hræddur um að íslenskum smiðum fyrir 500 árum hefði þótt fínt að komast í þakpappa og annað gott frá byggingavörumarkaði.

Þorláksbúð Gunnars Bjarnasonar er alls ekki tilgátuhús. Gunnar Bjarnason, og aðrir sem hafa staðið að þessum skrípaleik, hafa reist sér ærið lélegan minnisvarða í Skálholti. Þeir hafa leikið á allt það fólk sem trúir því að þetta sé tilgáta.

Kristín Sigurðardóttir forstöðumaður Fornleifaverndar Ríkisins, sem upphaflega leyfði byggingu tilgátuhússins ofan á friðlýstum fornleifum, boðar nú til fundar þann 6. janúar 2012:

Fornleifavernd ríkisins boðar hér með til fundar föstudaginn  6. janúar 2012, kl. 13.00 og verður umræðuefnið endurgerð, viðhald og varðveisla  fornleifa. Frummælandi verður Kristín Huld Sigurðardóttir forstöðumaður Fornleifaverndar ríkisins. Þeir sem hafa áhuga á að sækja fundinn eru vinsamlegast beðnir um að tilkynna sig á netfangið

[e-mail]

Stefnt er að því að halda fundinn hér í kjallaranum að Suðurgötu 39 í Reykjavík. Reynist þátttakan fjölmennari en fundarherbergið í kjallarnum [sic] ræður við, munum við flytja okkur um set og tilkynna nýjan fundarstað með góðum fyrirvara.

Ég hvet menn til að fjölmenna á fundinn, og mótmæla ákvörðun um að leyfa svokallaða endurgerð á húsi frá miðöldum, sem búin er til úr efniviði frá BYKO, þakpappa og steinull, og að byggingin hafi verið reist ofan á friðlýstum fornleifum.

Ráðherrann veður í villu

Katrín Jakobsdóttir veður í villu. Rústir Þorláksbúðar og margar aðrar minjar í Skálholti voru friðaðar árið 1927. Sú friðlýsing stendur, og eru fyllileg nægileg til að stöðva framkvæmdir við skúrinn sem verið er að reisa í Skálholti. 

Rutt var yfir friðlýsinguna frá 1927 af Kristínu Sigurðardóttur forstöðumanni Fornleifaverndar Ríkisins, sem gaf leyfi til að reisa hagsmunakofa ofan á friðuðum fornleifum. Það sem forstöðumaðurinn hefur gert er svo mikil vömm í starfi, að leysa ætti hana frá störfum. En það mun örugglega ekki gerast því  konur á Íslandi standa saman, sérstaklega þegar þær vaða í villu, sama hvaða flokkur hefur potað þeim í embættin. Í stað þessa að hlusta á rök fer Katrín með málið í hring, meðan lagabrjótarnir í Skálholti halda áfram að reisa kofann, með tilvitnun í Davíðssálma og vitranir frá Guði á himnum, svo næstum því má heyra Hallelújahrópin, þegar búðarsmiðirnir holnegla Þjóðminjalögin við undirleik Árna brekkusöngvara.

Árið 2009 var einmitt gerð rannsókn á Þorláksbúð og kom þá í ljós að rúst var undir yngstu Þorláksbúð og fornar grafir lengra undir.

Húsafriðunarnefnd hefur svo öðrum hnöppum að hneppa og treystir maður því að hún vinni vinnuna sína án fleiri gerræðislegra afskipta menntamálaráherrans gagnvart nefndinni. Stöðvun nefndarinnar á framkvæmdum við "Þorláksbúð" var algjörlega lögmæt.

Þetta mál er farið að minna mig á sumarbústaðinn sem gerræðisráðherrann Össur Skarphéðinsson fékk í gegn með hótunum, þannig að einhver fuglaskoðandi lyfsali gat reist bústað sinn fyrir vestan ofan í fornminjum og einnig í trássi við Náttúruverndarlög. En það var áður en Fornleifavernd var stofnuð og menn héldu að sú stofnun myndi vernda fornminjar. Össur gæti kannski sagt okkur frá málinu.

Sjálftökutímanum hélt maður að væri lokið, en svo virðist ekki vera.

Stína lögbrjótur og Kata lagakrækja

Þorláksbúð ekki óafturkræf framkvæmd