Gamalt kók á gömlum flöskum

 

Hver kannast ekki við akfeita jólasveininn, sem drekkur kók í einum teyg? Hver man ekki eftir kókbílnum sem keyrði um sveitir og varð stærri og stærri sem árin liðu? Hver hefur ekki séð kóklestina, þetta unaðslega samgöngutæki sem svalar þorsta mannkyns og tendrar jólaljósin hvert sem hún fer, nema kannski í Darfúr?

Hver man ekki eftir fallega fólkinu, af öllum mögulegum og ómögulegum kynþáttum, sem söng á hæð (í Kaliforníu) á Ítalíu? Og allir sungu með: "I´d like to teach the world to sing". Milljón ropum síðar og með sætar minningar um rotnandi tennur og kókvömb, er fróðlegt að minnast þess að kókið hefur leikið mikilvægt hlutverk í utanríkisstefnu (sem sumir kalla heimsveldisstefnu) Bandaríkjamanna. Rússar áttu ekki drykk eins og Coca Cola, og því fór sem fór.

Kókið kom til Íslands árið 1942, um svipað leiti og Kaninn tók við af Bretum í hernáminu. Vildi Bandaríkjastjórn sýna sjálfri sér og heiminum, hve annt Íslendingum var um hersetuna, m.a. hvernig dátarnir svöluðu þorsta Íslendinga með kóki, þar sem þeir keyrðu um sveitir í jeppum og deildu út kóki á fólk í bæjum og til sveita. Allir teyguðu brátt kókið til sjós og lands.

Ætli þessi þjóðardrykkur Íslendinga sé ekki meira drukkinn af Íslendingum en blávatnið?

Með þessari kókminningu óska ég lesendum mínum gleðilegra jóla, og vona að Grýla, Leppalúði og Jólakötturinn fari ekki illa með ykkur. Ég er viss um að nokkrar þúsundir lítra af heimsveldisgosinu muni renna niður með steikinni ykkar um jólin og valda þembu og sýruátu á tönnum og í maga. Verið samt blessuð og sæl. 

Hér er gömul Pepsi-saga og Sinalco-saga.

Viðbót: Ég varð snemma kókþræll. Nýlega greindi ég meira frá dvöl minni í Riftúni, þaðan sem 3 börn komu aldrei söm til baka:

10. júlí árið 1969 skrifaði ég þaðan hróðugur til móður minnar og föður. "Við erum hér heppin að það er strákur hér og afi hanns heitir Björn Ólafsson og hann á Kóka Kóla verksmiðjuna og þers vegna fáum við Kók og Kóla að drekka í afmælum og segðu henni Siggu [systur minni] það." Drengurinn hét Halldór, en hann lést fyrir nokkrum árum síðan. ...

from Idaho to Iceland

 

Áður birt á www.postdoc.blog.is þann 20.12.2010

 

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 12.12.2013 kl. 07:06]

Gaman að þessu. Kókið var ekki svo áberandi þegar ég var að alast upp. Fyrst var bara hægt að fá litlu flöskurnar, en svo stækkuðu þær lítillega á 8 áratugnum. Nú þykir tillhlýðilegt að grípa með sér minnst 12 lítra í helgarinnkaupum.

Nostalgían heldur lífinu í litlu kókinni og eru jólasixpakkarnir rifnir út um hátíðarnar.

Ég man að þegar maður fékk gefins kók sem krakki af einhverju hátíðartilefni, þá var það sparað. Maður gerði gat í tappann með naglann og dreypti á svo flaskan entist stundum daginn.

Þetta er stórmerkileg peffsíflaska sem þú hefur fundið. Kannski mikils virði og vert að bjóða framleiðandanum til kaups fyrir einhverjar skrilljónir.

Ég hef verið að finna svona gersemar á milli veggja hér á Sigló, en það er allt heimaframleiðsla. Forveri appelsínsins Vallas þar mest áberandi. Þetta bruggaði apótekarinn hér hann Sjutt. (Man ekki hvernig það var stafað)

Meira áberandi pródukt frá honum má tíðar finna milli veggja, en það eru lítil meðalaglös með korktappa sem hann notaði undir bragðbætta elexíra og spíra sem hann seldi út um lúgu á apótekinu þegar enginn sá til. Ætli ég hafi ekki fundið nálægt 20 svoleiðis glös.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 12.12.2013 kl. 11:38]

Skemmtilegur pistill.  Ég get lofað þér að það verður ekki kók á mínu borði um jól frekar en endranær, það verður eðal rauðvín og appelsín og maltöl fyrir drenginn.  Gleðileg jól Fornleifur minn og takk fyrir skemmtileg og fræðandi skrif.

[FORNLEIFUR, 12.12.2013 kl. 12:31]

Ásthildur, er bæjarstjórnartröllið búið að stela öllum jólatrjánum þínum og búinn að leggja göng undir ígloohúsið? Gleðileg jól samt. Ég drekk kók, og var að enda við að stúta einni Zero hálfslítra sem ég er sjúklega háður nú orðið, enda mikill óreglumaður í kóki. Eina meðferðin sem ég mæli með er að ropa og drekka ekki meira en hálfan lítra á dag.

Jón Steinar, gaman að frétta af dropasölu Schiøtt apótekara. Þessi glös þín verða líklega verðmæt áður en langt um líður. Skrilljón fyrir Pepsíflöskuna, ja, hvernig heldur þú að ég hafi ráð á að aka í Bentley og búa á herragarði í ESB?

Nú, þegar allt er supersæsað, saknar maður þeirra daga að kók kom aðeins einstaka sinnum á borðið eða var drukkið gegnum ryðgað naglagat á tappanum eins í því krummaskuði sem Jón Steinar var að alast upp. Þessi drykkur hefur margt á samviskunni og margir menn sem litu eins glæsilega hómóerótískt út eins og Íslendingurinn með árina á gömlu auglýsingunni hér að ofan, hefur misst vöxt og tennur í samskiptum sínum við þennan fúla vökva. Ljóshærðu stúlkurnar á auglýsingunni hafa verið teymdar í ánauð til USA, jafnvel myrtar þar í kerlingabókum, þangað til að þær fundust á lífi í Pepsíbeltinu. Kókdraumurinn getur oft veið martröð.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 12.12.2013 kl. 12:55]

Þeir eru búnir að gera Highway gegnum trjálundinn minn, og aka þar um eins og enginn sé morgundagurinn, átti að vera 10 metra svæði sem átti aðfara undir veginn, en varð af einhverjum undarlegum ástæðum nær 20 metrum, svo talsvert meira af trjám hefur verið eyðilagt.  Hvað varðar kúluna, fá þeir að finna til tevatnsins áður en þeir koma mér þaðan út.  Takk fyrir að spyrna.

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 12.12.2013 kl. 13:27]

Skemmtilegur pistill, þetta með  "nagla-" gatið kannast ég vel við (fæddur 1963), það var hreinn unaður að treina sér kókið með þessu. Hreinlega eins og að kókið missti svolítið töfra sína síðar meir, við offramboðið. Það á nú líklega við um flest. Ein hversdagslegasta kakan hér á bæ heitir jólakaka!

Önnur jólastemming var tengd ávöxtunum.  Appelsínur sem komu í trékössum og eplin í kössum líka, lyktin maður og bragðið.  Man eftir þessu eitthvað upp úr 1970. 

Hef stundum sett mörkin við að verslunarómenningunni á Íslandi  verði lokið þegar maður fær aftur góð epli og appelsínur.   Af einhverjum ástæðum hafa bananarnir haldið gæðum sínum, sem aftur bendir til að "jóla-" braðgðið af appelsínunum og eplunum hafi verið raunverulegt en sé ekki einhver nostalgía. 

Áfram Ásthildur gangi þér vel í brasinu við stjórnlyndi kerfisins og gleðileg jól allesammen! 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 12.12.2013 kl. 14:13]

Takk fyrir mig  Bjarni minn. 

[Jón Steinar Ragnarsson, 12.12.2013 kl. 23:30]

Varðandi ahrif Kókakóla á tannheilsu, þá fæst það staðfest í því að sjálfur kókakólajólasveinninn sýnir aldrei tennur þótt hann brosi breitt og sé óvenju stórmynntur.

Af minni alkunnu glöggskyggni hef ég lika greint hvers vegna hann virðist svona ofurhress. Litla kartöflunefið, skeggið og búttaðar kinnar gera jú sitt, en útslagið er gert með því að augnabrúnirnar eru settar tommunni ofar en anatómian leyfir. Þar sem hann er einnig með óvenjuhátt enni er svigrúm til þessa.

Þetta er forskot kókakóla á aðra Jólasveina, sem eru ekki merkilegri en hálfsextugir fordrukknir einsetumenn á amfetamíni.

[Jón Steinar Ragnarsson, 12.12.2013 kl. 23:40]

Margir segja mig Jólasvein þótt ég sé með augnabrúnirnar á réttum stað. Mig grunar þó þótta í þesskonar merkimiða.

Eitt sin kom ég til kunningjafólks hér og þar voru gestkomandi hjón með þriggja ára snáða. Þegar sá stutti sá mig, ljómaði hann eins og sól í heiði og hafði ekki augun af mér hvernig sem ég færði mig. Foreldrarnir voru undrandi á þessu og sögðu að hann væri venjulega mikil mannafæla og oftast smeykur við skeggjaða menn. Ástæðan fyrir þessari óskiptu aðdáun kom í ljós lítlu síðar þegar sá litli dæsti með stjörnublik í augum: "Jólasveinninn"

Þetta var í Júní og hátíðarglamur víðs fjarri.

Þetta hræði mitt steinrunna hjarta og heimsorgin vék í nokkur augnablik.

[Halldór Jónsson, 12.12.2013 kl. 23:43]

Ég er ekki viss um að ég sé á réttum stað en ég var alveg heillaður af myndinni af konungsheimsókninni hans Friðriks 8 1907 sem varð svo lík nr. 133 eftir velfortjent slett úr klaufunum. Hver skyldi hafa tekið þessa mynd og sérstaklega athyglivert að hún er á réttum hraða, skýr og skörp. Verst að geta ekki nafngreint allt fólkið. getur verið að tryggvi Gunnarsson sé þarna á meðal?

[Helga Kristjánsdóttir, 13.12.2013 kl. 00:16]

Virkilega skemmtilegar minningar,en mig furðar á að kanastrákarnir sem leystu Bretana af hér á Þingeyri,skyldu ekki bjóða Coke,en súkkulaði fengum við oft. Sérstaklega eftir eltingaleiki við þá,þar sem við þekktum þá með nafni. Algengt að kalla til vinar okkar; "Billy vitlausi”,sem hljóp á eftir okkur og þóttist ætla að hirta okkur,en við fengum súkkulaði og minnir tyggjó. Í okkar augum góðir skemmtilegir menn.

[FORNLEIFUR, 13.12.2013 kl. 04:35]

Helga, skemmtilegar minningar sem þú deilir með okkur hér á gömlu deildinni. Kannski hefur Billy vitlausi verið svona mikill ærslabelgur vegna þess að hann var búinn að drekka kókið sitt. Lengi sögðu vinstri menn á Íslandi að börn æstust við að drekka kók. Líklegra þykir mér að kók hafi aðeins verið til hátíðarbrigða hjá dátunum og jafnvel verið drukkið gegnum naglagat eins í æsku Jóns Steinars. Þeir hafa ekki haft nóg af því til að hella í krakka og frekar treinað það til að bjóða laglegum gjafvaxta konum (eða drengjum) og einstak peysufatakerlingu sopa.

Halldór, ólíklegt finnst mér að Friðrik 8. hafi drukkið kók, en maður veit samt aldrei. Margt kom á land í Hamborg eins og frúin þar vissi. Ég tel mig einnig geta séð Tryggva Gunnarsson á kvikmyndinni. Einhver fleygði því fram um daginn á smettiskruddu minni, að það hefði verið Bíópetersen. Hann gerði t.d. mynd um konungskomuna 1921, en hann starfaði einnig við kvikmyndun með manni sem hét Alfred Lind. Hugsanlega var það þó einhver annar sem var í för með konungi á skipinu Birma sem tók þessa kvikmynd. Höfundur er ekki skráður á Dansk Filminstitut.

[FORNLEIFUR, 13.12.2013 kl. 04:50]

Falleg jólasaga í júní, Jón Steinar. Þú ert greinilega gjaldgengur jólasveinn hjá kókistum framtíðarinnar. Kannski ættir þú að reyna að komast á samning hjá Coca Cola, áður en Clooney frá Cough Ness fær starfið sem leanaður Santa. Þessi feiti er ekki lengur korrekt, nú þegar Obama ætlar að berjast við offituna, sem ku vera versta hryðjuverkaárásin sem framin hefur verið í BNA.

Ég held að ef litla flaskan verði tekin upp og allar aðrar stærðir bannaðar, og gulu trékassarnir endurlífgaðir, þá myndu allir kókistar heimsins hríðléttast við burð á birgðunum. Áður en menn vissu yrðu þeir orðnir eins stæltir og sjóarinn með árina sem gaf kanadátum undir fótinn hér forðum á þessum ýkta Siglufirði auglýsingaheimsins.