Í himinsæng í klaustri

Fornleifur er enn einu ferðina genginn í klaustur á Jótlandi. Nú húkir hann í hvítkalkaðri sellu abbadísarinnar, sem er um 7x10 metrar að flatarmáli og nærri 6 metrar að lofthæð. Ekki abbadísin, heldur sellan. Sannast sagna bjó engin abbadís svo vel, því þessu klaustri var  breytt í danskan herragarð á 16 öld og síðan þá bjó hér alltaf rassbreitt fólk, þangað til síðasta ættin dó út með áhugaverðri, lesbískri komtessu, sem hafði vit á því að ánafna staðnum þenkjandi fólki með lítil auraráð.

Ég sef hér á dimmum nóttum á svartasta Jótlandi í 130 ára gamalli himinsæng, sem sem ég leyfi ykkur að sjá, eins og þetta sé eitthvað andskotans lífsstílsblogg skrifað af draumlyndri baunaprinsessu í Garðabæ.

Ein spíran á rúmgaflinum er reyndar fallin og tjaldið eða mýflugnanetið vantar. Það kemur ekki að sök. Það stendur til bóta sagði einn ábótinn hér, sem unnið hefur á Íslandi sem fornleifafræðinemi. Brátt verður farið í viðgerðir á þessu frábæra rúmi. Mig grunar að listræn kona hafi verið hér á undan mér og æft sig í súludansi þegar hún var komin með ritkrampa eða í andlega þurrð. Í hamagangi sínum hefur hún fellt súluna. 

Rúmið góða er  ættað er úr eigu danskra baróna, sem hér höfðu bú eftir klausturtíma en græddu þar fyrir utan tá á fingri á sykri og þrælavinnu í Vestur-Indíum. Þaðan er rúmið komið frá einhverjum búgarðinum. Black Betty, sem oft er sungið um, hefur  þó ekki enn riðið mér eins og Mara í rúmi þessu, fyrir syndir gráðugra Dana, en rúmið á sér örugglega góðar minningar og heitari en fleti fölra nunnanna sem hér húktu í smá sellum í klaustri við Limafjörðinn. Dýnan er ný og þrælgóð, það er pláss fyrir að minnsta kost þrjár. Já dream on eins og Kaninn segir. Slíkar æfingar stunda ég ekki lengur. Ég sef eins og Egill forfaðir minn á Mýrum, með hita á mér, sem kemur úr forláta rafmagnshitapúða, þýskum.

Ég tek það fram að rauði knæppe-sófinn fyrir framan rúmið verður ekki notaður meðan ég er hér. Maður veit ekki hvað hefur gerst á honum.

Hér er dálítill Laxnessfílingur þegar andinn kemur yfir mann. Hér er um 6 aðrir andans menn (konur meðtaldar, sem eru líka menn nema hjá sænskmenntuðum Íslendingum), í minni "sellum", sem er útdeilt í þeirri röð sem menn koma. Þannig er vistin í sæng sykurbarónanna alls endis laus við klíkuskap og mútur. Allt fólkið er að leita að einhverju álíka og ég, eða um það bil að ljúka við handrit, þrírit eða afrit. Þannig er nú það. Amen að sinni.

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 28.9.2018 kl. 03:27]

 Undarlegt að fornleifur hafi ekki tekið eftir því að TVÆR súlur vantar í svefnstað hans. Allavegana héðan frá séð. Luxor lampinn sennilega eitthvað að rugla.

 Dreymi þig vel, kúturinn minn. Súlu til eða frá.;-)

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[FORNLEIFUR, 28.9.2018 kl. 05:47]

Lesendur Fornleifs eru vitanlega glöggir í tíma sem í rúmi. Jú Halldór, vissulega eru hér tvær súlur úti í horni við gríðarstóran fataskáp úr sama viði og rúmið, en sú minni af höfuðgerðinu hefur líkast til ekki fallið af við súludans. Kannski hefur andlegur krampi eða reiðarslag velt henni?

Ég kem ekkert við þessar súlur. Maður veit ekkert hvað gæti hafa slest á þær í tímans rás. Luxorlampinn er til þess að menn geti lesið uppbyggilegar bækur í rökkrinu og bænir sínar í rúminu og eru þeir festir á þvottaborðin beggja vegna fletsins. Þvottaborðin eru með skáp þar sem menn geta geymt Biblíuna og annan uppbyggilegan litteratúr, en lykil vantar, og ofaná er púlt úr púra Carraramarmara af hreinustu gerð. Þar vantar náttúrulega þvottaskálarnar fullar af svölu vatni með velimandi og blómblöðum sem ung negrastúlka færir manni á hverjum morgni klukkan sjö með tevatni og toast. Lengi er síðan að þau fríðindi voru tekin af við þetta merka rúm.

Best að hætta þessu rugli, svo maður fái ekki rasistastimpilinn áður en maður stígur fram úr og fær sér kalt bað hér neðar á klausturganginum. Sjálfsbarningur sem af og til tíðkaðist í klaustrum, er þó ekki leyfður hér lengur, svo sjaldan er blóð á gólfinu. En hér er þýskur maður frá kaþólsku svæði sem mér heyrist að berji höfði sínu við vegginn. Veit ekki alveg hvað hann er að gera í sellu sinni og langar ekkert að vita það.

[Halldór Egill Guðnason, 30.9.2018 kl. 22:37]

 Hvursu margar stjörnur telur Fornleifur að aðstaða sem þessi fái í prjáli  og flottræfilshætti nútímans? Hvar finnst afdrep sem þetta, sem gerir manni kleift að vera í friði og ró, ef frá er skilinn höfuðbarningur þjóðverjans? (Gæti hann ef til vill verið argur út í Merkel?)

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[FORNLEIFUR, 10.10.2018 kl. 07:22]

Eg missti af þessum spurningum þínum Halldór. Líklega þykir mönnum með mína vefjagerð þessi staður verðskulda 5 stjörnur, en ég veit að svona lagað höfðar ekki til margra Íslendinga. Þeir vilja víst snekkjur í Flórída og hórur um borð með hanastél.

Ég ætla að halda þessum stað fyrir mig og þá fáu Íslendinga sem þarna hafa dvalið í friði og spekt. Gef því engin hnit hér. En skrifaðu mér póst ef þú vilt fá frekari upplýsingar.

Aumingja Þjóðverjinn, sem vinnur við háskóla, reyndist vera kominn á rangan stað. Hann gekk ávallt með heyrnartæki í eyrum og talaði sjaldan við annað fólk og heilsaði ekki. Hann lét sem hann sæi ekki ekki aðra í sameiginlegu eldhúsi, þar sem hann sýndi að hann kunni ekki listina að umgangast annað fólk nema með yfirgangi og frekju. Hann var leiðinlegt sýnishorn af þjóð sinni og höfðu aðrir það að orði en ég. Því er líklegt að hann hafi barið hausnum í vegginn vegna Merkel. Hún hefði aftur á móti örugglega notið þess að vera þarna, en þá hefði ekki verið hægt að þverfóta fyrir lífvörðum kanslarans.