Konum stillt upp við vegg

Á þessum síðustu og verstu veirutímum, þegar fjölþjóðakenndin rýrnar óneitanlega heldur geyst eftir óyfirveguð skítaferðalög lítilla mannvitsbrekka, er um að gera að fara í bröttustu brekkuna og hefja óbeislað mansal og annan ósóma sem hægt er að hella yfir þjóðina hér á Moggablogginu. Við verðum  nefnilega að vera samstíga um "fordervelsi" heimsins.

Fornleifur hefur nú fengið veirurnar margar og er nú líka kominn með slæma bakteríu fyrir grænlenskum konum og stúlkum. Áður en Fornleifur verður grýttur og settur í gapastokk tel ég réttara að afhjúpa að veikleiki Fornleifs er einvörðungu fyrir grænlenskum konum sem hann kaupir, og helst fyrir slikk, þar hann nær í þær, stundum á netinu en annars á mörkuðum heimsins. Þegar hann dregur þær í hús kastar hann þeim upp á vegg og dáist að fegurð þeirra og glæsileika við þá meðferð.Ljósmyndin var seld sem Laterna Magica skyggna hjá fyrirtækinu Newton og Co. Ltd. í Covent Garden í Lundúnum. Fyrirtækið var þar til húsa á tímabilinu 1912-25. Myndin er líklega frá því fyrir 1920. Frótt fólk á Grænlandi og í Danmörku vinnur nú að því fyrir Fornleif að fá úr því skorið hvar myndin var tekin, en það var vafalaust á Vestur-Grænlandi. Því miður hefur hvorki varðveist heil sería með myndum frá Grænlandi frá Newton & Co Ltd., né skrá yfir slíkar myndir.

Víst má nú telja, að rennusteinsdómarar Raufarhafnar dæmi Fornleif sem Vínsteinsdóna og setji hann í göngugrind. Því langar mig að taka það greinilega fram að aðeins er um kaup á ljósmyndum að ræða af grænlenskum konum, í alls konar stellingum, en kappklæddar. Eins og allir vita er Fornleifur með sterk söfnunargen, en aftur á móti veika litninga gagnvart fegurð kvenna hvers konar. Þó safnar karlinn myndum af íslenskum karlmönnum frá 19. öld. Það verður að vera smá ljótleiki í veruleikanum.

Fornleifur hefur áður greint frá grænlenskum kvenpeningi í geymslum hans, sem eru í miklu uppáhaldi hjá honum. Sjá t.d. myndina og söguna af Sofie litlu í Upernavik hér.

Nú í miðri veiruplágu þeirri sem Drottinn hefur lagt á herðar þjóðanna, leyfði Fornleifur sér að vera góður við sjálfan sig og kaupa smá gott handa sjálfum sér á laugardegi. Hann keypti fimm grænlenskar stúlkur á fæti. Þurfti ekki einu sinn að sótthreinsa þær. Hann kenndi svo í brjósti um þær þar sem þær höfðu orðið ómóðins og afvegalagðar einhvers staðar á Englandi á fyrri hluta 20. aldar, jafnvel rétt eftir spænsku veikina. Nú eru þessar fimm konur komnar í bás hjá Fornleifi. Hann strýkur þeim mjög en kastar þeim annað slagið á vegginn.

En þar sem karlinn er dóni eins og allir kallar - og dónar eiga það til að vilja deila gleði sinni með öðrum, ákvað Fornleifur, eftir mörg varnaðarorð og fjölmörg ammen frá mér ritstjóranum, að bregða konunum fimm upp á vegginn hér í von um að það veitti gleði í miðju kórónafaraldrinu. Lekur nú neftóbakið úr nösum sumra smekkmanna, ætla ég.

Athugasemdir

[Ragnhildur Kolka, 7.3.2020 kl. 13:25]

Skemmtileg söfnunarárátta sem þú hefur, Vilhjálmur.Vildi að ég gæti bætt í safnið en faðir minn fór til Grænlands með franska fjallgöngugarpa árið 1956. Ég á þónokkuð af myndum frá þessari ferð en þar sem innfæddir eru myndefni eru það allt karlar. En perlusaumaða skinnskó, eins og sú númer 2 frá vinstri á myndinni er í, kom hann með heim ásamt litlum skinnkajak. Skórnir eru löngu glataðir en kajakinn á ég enn. 

[Halldór Egill Guðnason, 7.3.2020 kl. 23:37]

 Mikið væri gaman að fá að glugga í samansafn Fornleifa, þó ekki væri nema í formi ´´örsýningar´´. Eina helgi eða eitthvað slíkt. Hvur veit nema á sýninguna álpuðust einhverjir dýrgripir í farangri gesta, svona sem viðbót? Svosem eins og frá Ragnhildi, þó ég ætli henni ekki að láta kajakinn af hendi.

 Þakka enn og aftur fyrir mig, fyrir stórskemmtilega og fræðandi pistla þína og vona að París hafi staðið undir væntingum. Þú kominn til þíns heima, einkennalaus.

 Góðar atundir, með kveðju að sunnan.

[FORNLEIFUR, 8.3.2020 kl. 06:44]

Þakka ykkur trúföstum lesendum, Halldóri og Ragnhildi fyrir heimsóknina. Gaman að heyra um ferðir föður þíns með franska fjallgöngumenn. Ég minnist slíkrar ferðar bandarískra frænda Einars Gröndals (son Benedikts Gröndals) bekkjafélaga míns. Þeir fóru í fjallgöngu og flugu frá Íslandi. Mig minnir að eitthvað hafi komið fyrir í þeirri ferð. Man að mig langaði ungum í slíka leiðangra en var hins vegar hin mesta fjallgunga.

Ég lifði París af, líklega vegna fegurðarinnar og allar göngurnar. Eftir dvölina þar, er ég nokkuð viss um að ég sé eftir að heimsækja bæinn aftur. Nú skal haldið til Svíþjóðar á ráðstefnu. Ek þangað eftir 20 mínútur. Raðstefnan gerir alls konar ráðstafanir og spritt er á öllum salernum hafa þeir tilkynnt.