17 gyðingar í brunni

 

Fundist hafa leifar 17 manns í brunni einum í bænum Norwich í Austur-Anglíu á Englandi. Talið er nær fullvisst að um beinagrindur gyðinga sé að ræða og að þeir hafi verið myrtir í ofsóknum og kastað í brunninn. Fullorðnum hefur verið kastað fyrst og síðan 11 börnum á aldrinum tveggja til fimmtán ára ofan á. Ég þekki dálítið til í Norwich. Árið 1986 kom ég þar fyrst á skólaferðalagi með deild minni við háskólann í Árósum, þegar ég hafði nýlokið kandídatsprófi. Við gáfum síðar út í lítilli gulri bók fræðilega fyrirlestra okkar sem við héldum við ýmsar miðaldaminjar. Ég meðhöndlaði m.a. sögu gyðinga og leifar eftir fyrsta skeið búsetu þeirra á Bretlandseyjum.

Gyðingar komu snemma til Bretlandseyja, með Vilhjálmi bastarði og Normönnum, og settust að í stærri bæjum landsins, allt norður til Jórvíkur. Um miðja 12. öld var Norwich næststærsta borg Englands og margir gyðingar áttu þar heima. Gyðingar á Bretlandseyjum, eins og víða annars staðar, máttu ekki stunda hvaða vinnu sem var, og voru þess vegna margir í peningaviðskiptum og lánastarfsemi, sem var bæði syndugt og illa séð iðja af kirkjunni, sem sló þó gjarna lán hjá gyðingum. Gyðingar á Bretlandseyjum lánuðu fé til ýmissa mikilvægra framkvæmda á fyrri hluta miðalda, eða þangað þeir allir, um það bil 16.000 að tölu, voru gerðir brottrækir frá Bretlandseyjum þann 18. júlí árið 1290. Eins og annars staðar voru ofsóknir gegn gyðingum algengar á Bretlandseyjum og var tiltölulega auðvelt fyrir skuldunauta gyðinga að snúa lýðnum gegn þeim og hrinda að stað ofsóknum gegn þeim, sem enduðu t.d. með því að 150 þeirra voru brenndir inni í Clifford-Turni í Jórvík árið 1190, eða þeim var kastað í brunna eða þeir brenndir á báli.

Margar heimildir eru til um veru gyðinga í Norwich, bæði  ritaðar og fornleifar. Gyðingar bjuggu við og umhverfis Haymarket-torg, sem er enn í dag aðalmarkaðstorg Norwichborgar. Fornleifarannsóknir hafa staðfest búsetu þeirra þar. Einu götuna á Bretlandseyjum, sem ber heitið Synagogue Street, er að finna í Norwich. Frægur ketill úr bronsi frá Frakklandi með áletrun á hebresku hefur fundist í jörðu í Norwich.

Einn fremsti fjármálamaður Bretlands á 12. öld var Eliab, einnig þekktur sem Jurnett, sem lánaði fé til bygginga fjölda kirkna og klaustra. Líklega til að komast hjá því að borga honum, var hann flæmdur úr landi með því að krefjast af honum 6000 mörk og fékk hann ekki að snúa aftur fyrr en hann hafði greitt 2000 þeirra. Svo ekki hefur öll lánastarfsemi gyðinga verið arðbær, og í sumum tilfellum hefur hún kostað þá lífið og kannski valdið því að þeir fengu vota gröf í brunni í Norwich. 

 

Klikkið tvisvar sinnum á myndina til að sjá hana stærri

Til er skopmynd af Isaak fill Jurnett, syni Eliabs í skattalista Norwich frá 1233, þar sem gyðingar bæjarins eru hæddir og Isaak sýndur sem þríhöfða konungur. Í Norwich er enn til hús sem kallað er Music Hall, heiti sem er talið vera afbökun á Moishe Hall, og telja sumir að húsið sé að grunni til það hús sem Isaak Jurnett bjó í á 13. öld.

Gyðingum í Norwich var kennt um barnaníð og morð árið 1144, þegar 12 ár drengur, Vilhjálmur, hvarf. Þótt aldrei hafi sannast að Villi litli hefði verið myrtur, og líklegra sé, að hann hafi verið grafinn lifandi af ættingjum sínum sem héldu að hann væri látinn, þá komu upp svipaðar ásakanir á hendur gyðingum á næstu árum víðs vegar um Bretland. Vilhjálmur var tekinn í dýrlinga tölu. Gæti verið að líkin í brunninum séu afleiðing múgæsingar og hýsteríu sem greip um sig á Bretlandseyjum á 12. öld? Ekki ólíkt og í dag á Íslandi, þar sem rökin eru að barnaníð hljóti að hafi verið framin undir væng kaþólsku kirkjunnar vegna þess að það hefur verið framið í öðrum löndum, var gyðingum kennt um barnahvarf á miðöldum og alveg fram á síðustu öld. Á miðöldum þurfti ekki sannanna við frekar en í dag. Múgæsingin er enn í ham. Nóg var bara að hafa heyrt eitthvað, sannanir skiptu og skiptir sumt fólk ekki máli. Málefnið helgar meðalið.

Þar til nýlega var gyðingum kastað í brunna víðs vegar um Evrópu. Eftir að álfan gerðist siðmenntaðri er orðinn heimsfrægur smellur Borats um að kasta gyðingum í brunna í „heimalandi" hans Kasakstan, smellur sem fékk misjafna dóma í Bandaríkjunum. Ef ekki hefði komið svo góð vatnsveita á Íslandi, hefðu menn líklega verið að kasta fólki í brunna og ásaka það um að hafa stráð glerbrotum í smjörið eða að kaupa frá kapítalistum, sem var t.d. afar vinsæl ásökun í Sovétríkjunum og leppríkjum þeirra fram undir 1950. Horfið og hlustið á Borat og bandaríska áheyrendur hans, sem sumir hverjir eru langt frá því að vera fráhverfir boðskap kasakstanska blaðamannsins. Myndin efst er af fjölmiðlaglöðum vísindakonum sem skemmta sér greinilega með hauskúpu gyðingakonu frá Norwich:

Þessi færsla er örlítið breytt útgáfa af færslu sem upphaflega var birt 26.6.2011 á www.postdoc.blog.is

Athugasemdir

[Vilhjálmur Eyþórsson, 20.10.2011 kl. 15:11]

Þú getur þess ekki að Borat heitir að mig minnir Cohen og er sjálfur gyðingur. Annars voru það fleiri en kirkjan, sem fengu lánað hjá gyðingum á 13. öld, fyrst og fremst kóngurinn Edward  fyrsti eða „longshanks“, þ.e. Játvarður langleggur. Hann lagði undir sig Wales og byggði af því tilefni fjölda kastala þar, en fékk peningana hjá gyðingum. Hann var einnig langt kominn með að leggja undir sig Skotland. Allt kostaði þetta mikla peninga og miklu viturlegra að drepa gyðingana sem lánuðu honum eða reka þá úr landi en að borga.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 20.10.2011 kl. 16:13]

Merkilegt hvernig gyðingum tekst að koma sér allsstaðar út úr húsi

Peningar virðast upphaf og endir alls ills

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 20.10.2011 kl. 16:13]

Sonur nafna okkar, bastarðsins, Vilhjálmur Rauði (Rufus), sem líka var nafni okkar, hótaði því, ef ég man rétt, að gera Gyðingdóm að þjóðtrú á Bretlandseyjum. Þetta gerði hann í einhverjum deilum við kirkjuna eða erkibiskupinn í Kantaraborg.

Var það ekki á tímum Eddies fyrsta að Gyðingar Englands voru flæmdir úr landi.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 20.10.2011 kl. 16:50]

  Gunnar, peningar eru ekki vondir, það eru þeir sem hata sem eru vondir.

[Vilhjálmur Eyþórsson, 20.10.2011 kl. 17:45]

Þess má einnig geta að Villi rauði eða Vilhjálmur Rufus var sagður það, sem einu sinni var kallað „alveg ramm- sódómiskur“. Mig minnir að hann hafi verið skotinn „í misgripum“ þar sem hann var á veiðum en kirkjunnar menn höfðu mikinn ímugust á honum.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 20.10.2011 kl. 19:47]

Peningum fylgir val... og vald spillir

[Gunnar Th. Gunnarsson, 20.10.2011 kl. 19:47]

vald

[Jón Steinar Ragnarsson, 20.10.2011 kl. 20:33]

Athyglivert og fróðlegt. Svolítið antiklæmax í brosi fornleifafraukanna þarna. Eins og þær hafi fundið eitthvað sniðugt og sætt.

Annars er myndin sem þú egnir okkur til að smella tvisvar á til að stækka, eina myndin í greininni, sem ekki gegnir slíkri meðferð. 

[FORNLEIFUR, 21.10.2011 kl. 06:18]

Vald þarf ekki að spilla, Gunnar, sjáðu bara Össur Skarphéðinsson, hann er jafnspilltur og áður en að hann fékk völd.

Jón Steinar, smelltu aftur á myndina, ég er búinn að laga það sem var að í tölvunni þinni, þetta ætti að virka nú.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 21.10.2011 kl. 11:51]

Það er rétt, Fornleifur